Przygotowanie podłoża pod parkiet
Gwarantem trwałości i wytrzymałości posadzki są nie tylko parametry drewna i samo wykonawstwo, ale także prawidłowe przygotowanie podłoża. Solidny podkład podłogowy (wylewka, jastrych lub szlichta) stanowi wierzchnią warstwę podłogi tuż pod posadzką. Aby parkiet dobrze się kładł i był odporny na wpływ szeregu czynników zewnętrznych, szczególną uwagę należy zwrócić na istotne parametry samego podkładu, szczególnie jego równość, wilgotność i wytrzymałość.
Podkłady podłogowe - różnice
Spoiwo. Najczęściej spotykaną różnicą, gdy chodzi o podkłady podłogowe, jest spoiwo. Jeśli szukamy spoiwa trwałego, warto wybrać podkład cementowy. Co prawda, na rynku istnieją także mniej trwałe podkłady gipsowe, czy anhydrytowe, nie zaleca się ich jednak stosować pod posadzki drewniane. Szybkość wiązania. Szybkość wiązania podkładu może się wahać od tygodnia do dwóch (w przypadku podkładów szybkowiążących), a nawet do trzech miesięcy (przy podkładach tradycyjnych). Sposób nakładania podkładu. W związku z dużą łatwością nakładania, niezmiennie popularnością cieszą się podkłady samopoziomujące. Specjalistycznego podejścia wymagają za to podkłady, które wylewa się tradycyjną metodą rozprowadzania masy. Konstrukcja należy do kolejnych wyznaczników wpływających na podział podkładów pod parkiet. Na podłożu betonowym, które jest suche i stabilne można stosować podkład zespolony, który łączy się ściśle i równomiernie z podłożem. W przypadku podłoża słabego lub takiego, które nie gwarantuje właściwej przyczepności, zaleca się stosować podkłady na warstwie oddzielającej. Jej rolę najlepiej spełni folia polietylenowa (powyżej 0,1 mm grubości). Podkład pływający, oparty na warstwie izolacyjnej, to z kolei doskonałe rozwiązanie dla wnętrz, w których przyda się termiczna i akustyczna izolacja.
Jak prawidłowo położyć podkład?
Prawidłowo położony podkład to gwarancja bezproblemowej i długoletniej eksploatacji podłogi z drewna. Kluczem do sukcesu jest szereg parametrów podkładu, na które koniecznie należy zwrócić uwagę. Wytrzymałość – na tej cesze podkładu skupia się większość producentów, wskazując na odporność na ściskanie. Naszej uwadze nie może także ujść wygląd samego podkładu, który powinien być silnie związany ze spodem, nie powinien pylić, ani się kruszyć. W przeciwnym razie, podkład wymagać będzie wzmocnienia przez odpowiednie zagruntowanie. Podłoże możemy też wzmocnić stosując matę rozprężną, która przejmie naprężenia związane z eksploatacją posadzki. Użycie mat zalecane jest także przy montażu desek podłogowych sporych rozmiarów, ponieważ są one szczególnie wrażliwe na zmiany wilgotności w pomieszczeniach, przez co intensywniej wówczas pracują. Wilgotność to kolejny czynnik, który powinien budzić naszą czujność podczas oceny parametrów podkładu. Aby mieć pewność, że wilgoć z podkładu nie przedostanie się do drewna czy listew przypodłogowych, warto dokonać stosownych pomiarów jego wilgotności. Przyjmuje się, że optymalne wyniki takich pomiarów to 2% (metodą CM) w przypadku podkładu cementowego i 1,8% przy ogrzewaniu podłogowym. Równa powierzchnia podkładu wpływa na jakość wylewki. Przyjmuje się, że wszelkie niedoskonałości w tym względzie nie mogą być większe niż 3 mm na każdy metr, biorąc zaś pod uwagę długość pomieszczenia margines tolerancji wynosi od 5 do 8 milimetrów. Nierówny podkład należy poddać zabiegowi szlifowania lub wykonać dodatkową wylewkę samopoziomującą. Tańszym kosztem podłoże możemy wyrównać płytami OSB. Z racji swoich właściwości termoizolacyjnych, nie są one jednak wskazane przy ogrzewaniu podłogowym.
Grubość, jako kolejny z bardzo istotnych parametrów podkładu, jest zależna od rodzaju samego podkładu. I tak: - podkład zespolony z podłożem nie może być cieńszy niż 2,5 cm,
- przy podkładzie z warstwą oddzielającą, podkład musi mieć więcej niż 3,5 cm,
- podkład pływający – co najmniej 4 cm,
- podkład na ogrzewaniu podłogowym musi mieć 2,5 cm grubości powyżej elementów grzejnych.
